Zó zag onze bruiloft in Frankrijk er dus uit.

De trap in Chateau La Fragne

Eén van de mooiste dingen aan chateau la Fragne vond ik het trappenhuis. Ik zal je eerlijk vertellen dat ik tijdens ons verblijf nooit helemaal naar boven geweest ben, maar er waren in elk geval aardig wat trappen. Voordat we aankwamen hadden we eigenlijk geen idee hoe het kasteeltje er van binnenuit uit zou zien, maar toen ik deze trappen dus zag, dacht ik twee dingen. Eén: WAUW. Twee: als ik er nu maar niet op mijn Jimmy Choos vanaf val. Nu is dat natuurlijk niet gebeurd. André stond onderaan de trap op mij te wachten. Precies zoals hij het maanden daarvoor al in gedachten had. Want ja, ook André heeft zeker ideeën en wensen voor onze bruiloften gehad. Toen ik bovenaan de trap geïnstalleerd stond door Claudia, onze weddingplanner, weet ik nog dat ze zei: ‘Zodra de muziek begint, moet je tot twintig tellen en dan mag je gaan lopen’. Volgens mij heb ik net de vijf gehaald, want ik kón gewoon niet meer wachten. Vooral het moment dat ik bovenaan de trap stond, kan ik me nog heel goed herinneren. Maar dit moment is alleen maar overweldigend. Ik voelde zoveel, we hadden tenslotte zo naar dit moment toegeleefd. Maanden ben je bezig met alles; de jurk, de schoenen, de locatie, het weer. Gaat alles wel goed? Komen we wel heelhuids aan in Frankrijk? Maar op dit moment was het allemaal totaal niet belangrijk meer. Ik voelde me alleen maar euforisch  en opeens lijken al die maanden van voorbereidingen en ‘wachten’ korter dan een seconde geleden en voel je alleen nog maar dat het zo had moeten zijn.

bruiloft op La Fragne

bruiloft op La Fragne

bruiloft op La Fragne

bruiloft op La Fragne

bruiloft op La Fragne

Het bruidsboeket

Vanaf de trap liepen we samen naar de ceremonieplaats. Hier zie je mijn boeket en daar kan ik kort over zijn. Dat was een grote flop, helaas. Achteraf kan ik gelukkig wel zeggen dat dat ook vrijwel het enige was wat niet goed gegaan is. Ik had maanden uitgekeken naar dat boeket, jullie weten inmiddels allemaal wel hoe gek ik ben op bloemen. Ik had helemaal in mijn hoofd wat ik wilde; blauwe hortensia’s en roze pioenen. Ik had foto’s gestuurd van de kleuren, van de bloemen en zelfs op de manier hoe ik ze graag geschikt wilde hebben. Helaas werd het niets van dat alles. Het waren gewoon eenvoudige witte rozen gewikkeld in een spuuglelijk gifgroen organza. Het paste echt totaal niet bij mijn jurk, maar vooral ook niet bij ‘mij’. Ik had er natuurlijk wel om gevraagd van tevoren en ik kreeg te horen dat ik het boeket te zien zou krijgen zodra Andre op mij stond te wachten. Achteraf heb ik hier wel echt spijt van, want als ik had geweten dat de bloemist blijkbaar niet aan hortensia’s en pioenen kon komen, had ik het boeket gewoon helemaal laten vervallen. In Nederland had ik namelijk ook geen boeket gehad en daar heb ik het echt geen seconde gemist. Tijdens de ceremonie heb ik het boeket op schoot gehad, maar later heb ik het aan de kant gelegd en heb ik er verder ook niet meer naar omgekeken. Maar jammer vind ik het nog steeds. Sommige mensen ‘snappen’ het niet helemaal als ik ze vertel dat wij ‘in Frankrijk met z’n tweeën getrouwd zijn’. We wilden er hier in Frankrijk dus geen familie en vrienden bij. Dat was een heel bewuste keus, om allerlei redenen. Voornamelijk omdat we iets speciaals wilden dat echt voor ons tweeën was. Ik vertelde het laatst al wat uitgebreider, maar we hebben samen zo’n lange weg gehad met mijn pijn. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit, het ene na het andere medicijn geprobeerd en steeds weer heen en weer geslingerd worden tussen hoop en wanhoop. Deze dag zagen wij als het eind van die moeilijke reis en tegelijkertijd was het een nieuw begin. Uiteindelijk waren we natuurlijk ook niet echt helemaal met z’n tweeën, want de mensen die er bij waren waren namelijk de mensen die op dat moment op La Fragne waren. Het kasteeltje is namelijk van een familie; twee zussen, onze weddingplanners, en hun ouders. Zij waren er die dag allemaal bij, samen met het zoontje van een van de weddingplanners, hun tante, een vriendin en nog wat mensen die op La Fragne werkten. Al maanden van tevoren waren we er, afzonderlijk van elkaar uiteraard, mee bezig geweest; het schrijven van onze vows. Het was zo bijzonder en speciaal om deze aan elkaar voor te lezen. Achteraf bijzonder om te vertellen dat Andre het in Frankrijk niet droog hield met zijn vows en ik had het er juist in Nederland heel moeilijk mee. In Frankrijk kun je als Nederlander niet echt officieel trouwen. We hadden dus een ceremoniële bruiloft en waren op dat moment nog niet voor de wet getrouwd. Dat hebben we dus de maand erna in Nederland gedaan. We kregen wel een trouwboekje, in Franse stijl natuurlijk.

bruiloft op La Fragne

bruiloft op La Fragne

bruiloft op La Fragne

bruiloft op La Fragne

bruiloft op La Fragne

Taart!

En onze taart! Omdat we natuurlijk geen gasten hadden, hadden we een super speciaal miniatuur taartje met een roze macaron erbovenop. Die macaron hebben we natuurlijk samen gedeeld, want dat hóórt als je eenmaal getrouwd bent. Ik heb trouwens achteraf geen flauw idee wat voor taartje het nu eigenlijk was. Ik at zonder te weten wat ik eigenlijk at, maar ik weet wel dat het ontzéttend, buitengewoon lekker was. Ik weet nog dat we tegen elkaar zeiden dat we de rest van het taartje de volgende dag bij het ontbijt zouden moeten nemen, maar dat is er helaas helemaal bij ingeschoten. We moesten de volgende dag ook al weer vertrekken van La Fragne, omdat het volgende bruidspaar aan zou komen. Wij zijn toen trouwens teruggegaan naar Fabhouse waar we op de heenweg ook gelogeerd hebben, en vanaf daar zijn we een dagje naar Parijs geweest. In de middag hadden we samen nog een kleine high tea. Helaas heb ik daar geen foto’s van. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er amper iets van gegeten heb, ik was zo vol emoties dat ik nauwelijks honger had. Na de high tea hebben we foto’s gemaakt op het landgoed van La Fragne. Landgoed klinkt trouwens behoorlijk enorm, maar als ik het woord ’tuin’ gebruik, dan doet dat ook absoluut geen recht aan de plek. Ik heb de afgelopen maanden echt ontzettend vaak de vraag gehad; ‘Hoe is dat nu, samen trouwen?’ Ik kan alleen maar zeggen dat wij het allebei als een eindeloos bijzondere, romantische, liefdevolle en intens emotionele dag (op een positieve manier!) hebben ervaren, en we hebben alleen maar plezier gehad. Er is  serieus geen seconde geweest dat ik spijt gehad heb dat er verder niemand bij was van familie of vrienden. Je hoort zo vaak hoe gestrest mensen zijn bij het regelen van een bruiloft omdat ze rekening moeten houden met wensen van anderen en niemand teleur willen stellen. Wij wilden die stress dus gewoon niet. Het moest onze dag worden, waarbij het alleen maar om ons zou gaan. Volgens mij is dit ook wel een van de belangrijkste redenen geweest dat wij allebei totaal niet gestrest waren van tevoren.

bruiloft op La Fragne

bruiloft op La Fragne

bruiloft La Fragne

En welke bruiloft was nu leuker?

Ook die vraag is mij eindeloos gesteld. Logisch natuurlijk. Ik weet nog dat ik me, na ons trouwen in Frankrijk, afvroeg of onze bruiloft in Nederland niet tegen zou gaan vallen. Ik heb me zo intens gelukkig gevoeld die dag en zo verdrietig daarna omdat het plotseling allemaal voorbij was, en ik ben zo bang geweest dat alles na Frankrijk tegen zou vallen, maar niets, écht niets, was minder waar. Een wijze collega zei op een bepaald moment tegen me: ‘Je moet de dagen niet met elkaar vergelijken. Elke dag en elk moment zal bijzonder zijn op zijn eigen manier’. En ze had natuurlijk gelijk. La Fragne was natuurlijk een buitengewoon magische, romantische en serene locatie. De zon scheen volop en die dag hadden we natuurlijk allemaal ‘eersten’. De first look, het voorlezen van de vows, het feest in de avond, wat trouwens een ontzettend leuke verrassing was van onze weddingplanners en waar we echt, echt, echt niets van af wisten. (waar ik je ook nog uitgebreid over ga vertellen!). Maar ik kan met recht zeggen dat we nét zo genoten hebben van onze bruiloft in Nederland. Daar waren onze lieve vrienden en familie bij en dat maakte de dag natuurlijk ook super speciaal.

© ByChristiana tekst. Fotografie Authentique. All rights reserved.

10 Comments

  1. Prachtig verslag weer ! Het is en blijft een sprookje, jullie Franse bruiloft.

  2. Het is inderdaad een sprookjes bruiloft…Jeetje, meiske, op de een of andere manier raakt het mij steeds. In positieve zin dan natuurlijk… Zit ik hier om 8.00 uur ’s ochtends met een soort van emotie weer al die mooie foto’s te bekijken. Hahaha, ik wordt zo een type die op bruiloften vast gaat huilen lijkt wel!
    De foto met het hapje taart is zo lief! En bij die trap, prachtig!
    Ook hoe André zo lief met een tissue je traantjes weg haalt.
    Dat boeket in inderdaad drie keer niks. Zeker voor iemand die altijd zo mooi met bloemen werkt op haar blog. Je had beter zelf je boeket moeten maken, dan zou hij serieus perfect geweest zijn. Maar ach, het weegt niet op tegen alles wat jullie bruiloft gelukkig wel zo mooi heeft gemaakt. Mooie herinneringen aan deze heel speciale dag! (en blij dat je niet van die trap gekukeld bent, hihi)

  3. Wat een prachtige foto’s<3 Geniet van het getrouwde leven.

  4. Wauw, wat een sprookje! De foto’s zijn schitterend en zoals je het omschrijft was het inderdaad een heel bijzondere dag die helemaal voor jullie tweeën was. Zo romantisch om dit echt helemaal samen te beleven, zeker gezien wat jullie hiervoor hebben doorgemaakt.
    Ik hoop dat jullie nog heel lang van deze mooie dag kunnen nagenieten <3

  5. Wat mooi weer allemaal, inderdaad net een sprookje. Lijkt me zo speciaal wat jullie hebben meegemaakt. Het ziet er prachtig uit. Ik was heel benieuwd naar de foto van jou op de trap, ik kan me voorstellen dat je je zorgen hebt gemaakt of je er niet af zou donderen met je mooie schoentjes, maar gelukkig is dat je bespaard gebleven. Ben benieuwd naar het verslag van de surprise party, dat lijk me ook weer zo’n kers op de taart. Leuk zo’n verrassing.

  6. Prachtig!! Die foto van vanboven op de trap en die voorlaatste zijn echt mijn favoriet.

  7. Jee, wauw, wat een prachtige dag! Je zag er echt prachtig uit. Wat een mooie foto’s ook. Jammer van het boeket, maar gelukkig was de rest helemaal geslaagd. Ik snap helemaal dat jullie, na alles wat jullie hebben meegemaakt, lekker saampjes deze mooie gebeurtenis met z’n tweeën wilden meemaken. ♥ Heerlijk om te lezen dit!

  8. Sonja Van de Sande says:

    Nou zeg,… ik dacht dat ik het wel gehad zou hebben met je huwelijk, hahaha, maar ook nu weer heb ik elke letter als een romannetje zitten lezen.

    1. Christiana says:

      Haha, leuk om te lezen Sonja, er komt nu dan nog 1 artikel aan, en dan ben ik echt klaar hoor;-)

  9. Beauty_By_Bibi says:

    Wauw Christiana. Wat een supermooie foto’s! Ik zie dat jullie genoten hebben. Echt prachtig!! Zie je vanmiddag!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.