Heb jij ook last van een knakkende kaak? Dit kan erg vervelend zijn en bijkomende klachten geven. Ik vertel je uitgebreid hoe ik er mee om ga.
Mijn zenuwoperatie en kaakosteotomie
Ik ga eerst heel ver terug in de tijd. Ik moest namelijk járen geleden een verstandskies laten trekken en dat ging helaas gruwelijk mis. Omdat de kies volledig overdwars lag, moest de kaakchirurg enorm wrikken en tijdens dat wrikken werd er een zenuw geraakt, om precies te zijn een zenuw in de onderste tak van de nervus trigeminus. Daarna heb ik zes verschrikkelijke jaren rond gelopen met aangezichtspijn, zenuwpijn dus. Uiteindelijk is er als door een wonder een neurochirurg op mijn pad gekomen die een oplossing wist. Mijn kaak zou aan beide kanten gebroken worden zodat er ruimte was voor een zenuwtransplantatie. Er zou een zenuw uit mijn kuit gehaald worden en in mijn kaak gezet. Tijdens de vier en een half uur durende operatie bleek echter, nadat mijn kaak dus aan beide kanten gebroken was, dat er zóveel beschadigd zenuwweefsel aanwezig was dat een aanhechting van de zenuw al niet meer mogelijk was. Er is toen als het ware een lus in de zenuw gelegd zodat hij geen pijnprikkels meer kon doorgeven. Tijdens deze operatie is ook mijn kaak een paar millimeter verschoven, er is dus tijdens die operatie ook een kaakosteotomie gedaan. Na een lange revalidatie was ik dan eindelijk verlost van die verschrikkelijke zenuwpijn, maar een paar jaar later diende zich een nieuw probleem voor, een knakkende kaak. Mijn gebroken kaak heelde goed. Op een ontsteking na waren er na de operatie geen complicaties. Er zijn diverse rongentoto’s gemaakt en steeds was alles in orde. Tot twee jaar geleden. We moesten plotseling het huis van mijn schoonvader leeghalen en dat moesten we praktisch met z’n tweeën doen, omdat er verder bijna niemand meer was. Het huis stond extréém vol en ik heb wekenlang extreem veel (en zwaar) getild. Op een bepaald moment kreeg ik erg veel pijn in mijn kaken, dat leidde vervolgens weer tot hoofdpijn. Ook kreeg ik toen dus last van een knakkende kaak. Letterlijk een (echt harde!) knak in mijn kaak dus; elke keer als ik mijn mond ver open deed, gaapte of at. In het begin vond ik dat heel eng, moet ik zeggen. Ik ging er dus ook mee naar de tandarts. De tandarts stuurde me door naar de kaakchirurg en die stuurde me door naar de kaakfysiotherapeut.
Waar wordt een knakkende kaak door veroorzaakt?
De fysiotherapeute legde me uit waar een knakkende kaak door wordt veroorzaakt. Het kaakgewricht is opgesplitst in een boven- en ondergedeelte door een kraakbenige schijf, dit schijfje heet de discus. De discus zit vooraan vast aan een spier, is achteraan gefixeerd via enkele bindweefselige banden en zijdelings vastgehecht aan het gewrichtskapsel. Als dit allemaal goed functioneert, laat je kaakgewricht alle normale en dagelijkse bewegingen toe, zoals lachen, eten, praten, gapen, schreeuwen en zingen. De discus speelt een belangrijke rol bij het regelen van deze bewegingen en het op elkaar plaatsen van de gewrichtsdelen. Wanneer je last hebt van een knakkende kaak glijdt de discus niet soepeltjes zoals het hoort, maar ‘springt’ hij als het ware plotseling terug. Dat geeft dus een knakkend geluid dat zó hard kan zijn dat iemand die naast je staat dat zelfs kan horen. Door overbelasting van het kaakgewricht, wat bij mij overduidelijk het geval was door het vele zware sjouwen, kan een knakkende kaak ook echt voor pijn zorgen. Nu weet je dus waar die knak vandaan komt, maar wat is daar dan weer de achterliggende oorzaak van? Het kan allerlei redenen hebben. Bij veel mensen wordt het veroorzaakt door tandenknarsen of klemmen. In mijn geval is het een combinatie van de kaakosteotomie en kaakartrose die later door de kaakchirurg werd vastgesteld.
Wat kan de kaakfysiotherapeut doen aan een knakkende kaak
Ik vermoed dat de behandeling van een knakkende kaak er bij de meeste fysiotherapeuten hetzelfde uitziet. Tijdens de behandeling worden er speciale massagetechnieken toegepast en ook leer je zelf te masseren. Ik moet zeggen dat de behandelingen bij mij de klachten iets verminderd hebben, maar waar ik serieus nog het meest aan gehad heb is het besef dat ik heel erg met mijn kaken klemde. Ik kan me voorstellen dat dit vreemd overkomt op anderen, want ‘zoiets merk je toch’, maar nee. Ik was me totaal niet bewust van dat klemmen gedurende de dag. Nu ben ik er veel meer op gefocust, let ik er dus veel beter op en probeer ik mijzelf direct te corrigeren als ik overdag weer aan het klemmen ben. Ik zie mijn behandelingen bij de kaakfysiotherapeut dus zeker niet als zinloos. Uiteindelijk waren we het er wel over eens dat zij me niet echt verder kon helpen en uiteindelijk heeft mijn eigen tandarts weer een doorverwijzing naar de gnatholoog geregeld.
Naar de gnatholoog met een knakkende kaak
Bij artikelen omtrent gezondheid vind ik het altijd heel erg belangrijk om een disclaimer te plaatsen. Ik ben natuurlijk geen arts, en ik kan dus alleen wat zeggen over mijn ervaringen met een knakkende kaak. Ik kwam dus uiteindelijk in het ziekenhuis bij de gnatholoog terecht. Dit is een arts die gespecialiseerd is in alle mogelijke klachten van het kaakgewricht. Helaas kwam zij bij mij niet verder dan het maken van een bitje. Een bitje plaats je ’s nachts in de mond waardoor je niet meer kan klemmen. Echter, dit was bij mij allesbehalve een succes. Door de jaren heen heb ik tijdens behandelingen van kaakchirurgen en tandartsen steeds te horen gekregen dat ik vrij veel speekselvorming heb. Daar heb ik eigenlijk helemaal geen last van in het dagelijks leven, maar in combinatie met dat bitje maakte het me erg misselijk. Ik heb het een paar avonden geprobeerd, maar ik vond het eigenlijk in een woord afschuwelijk om zo’n bitje te dragen. Ik hoor echter zeer regelmatig verhalen van mensen die wel een positieve ervaring met z’n bitje hebben. Voor een bitje hoef je trouwens zeker niet altijd naar de gnatholoog, je tandarts kan dat vaak ook voor jou (laten) maken.
Wat kun je zelf doen aan een knakkende kaak?
Er zijn wat dingen die je zelf kunt doen wanneer je last hebt van een knakkende kaak. Houdt hierbij wel rekening met het feit dat de knak an sich niet te verhelpen is, de klachten kunnen wel minder worden. Probeer rekening te houden met de dingen die je eet en probeer harde dingen zoveel mogelijk te vermijden; appels, harde snoepjes, afgebakken broodjes en kauwgom bijvoorbeeld. Ik lees ook vaak dat je moet proberen je kaakgewricht te ondersteunen bij bijvoorbeeld het gapen. Ik moet zeggen dat dit in de realiteit niet zo ‘makkelijk’ is. Want voor je het weet heb je al gegaapt en dan ben je dus alweer te laat met het ondersteunen. Ook kun je proberen om niet al je eten steeds aan één kant te kauwen, maar hiermee af te wisselen. Dit heeft mij ook geholpen. Zelf probeer ik niet overmatig zwaar te tillen, alhoewel dat in het normale dagelijkse leven en tijdens het werk natuurlijk absoluut niet altijd te vermijden is. En het klinkt wellicht als een dooddoener als je echt continue klachten hebt door een knakkende kaak, maar het ontspannen werkt(e) bij mij eigenlijk nog het best. Door je bewust te zijn van het klemmen, kun je jezelf corrigeren en daardoor zijn de klachten bij mij wel verminderd. Voor de duidelijkheid; verminderd, want ik loop nog steeds met een knakkende kaak en ik grap wel eens tegen Andre dat ik ‘op een dag nog eens helemaal uit elkaar val’. Volgens de kaakfysio en de gnathaloog kan ik echter honderd worden met een knakkende kaak. De kaakartrose is natuurlijk iets wat ik in de gaten moet houden, maar waar op zich ook vrij weinig aan te doen is. Bij ons in de familie is het ook erfelijk en zijn er meer mensen die er op jonge leeftijd al last van hadden en hebben.
HEB JIJ OOK LAST VAN EEN KNAKKENDE KAAK?
© ByChristiana, tekst. Erica Budding, fotografie. All rights reserved.
Wat een heftig verhaal en wat goed dat je dit deelt. Heb zelf ook soms last van een knakkende kaak maar niet zo erg als bij jou. Het komt bij mij door stress en spanning door gebeurtenissen in het verleden. Ook ik heb er het meeste baat bij door mij te realiseren dat ik ontspannen moet. Heb ook een bitje aangemeten gehad maar ik kon hierdoor niet slapen dus dat ligt nu werkeloos in de kast. Je gaat er eigenlijk altijd voetstoots vanuit dat je lichaam naar behoren werkt en pas als “iets” niet meer werkt realiseer je jezelf hoe belangrijk gezondheid is. Mooi geschreven artikel overigens!
Erg hè, met dat bitje! Ik zal je eerlijk zeggen dat ik hem uit frustratie op een dag de prullenbak in gegooid heb, terwijl hij hartstikke duur was natuurlijk;-) Het klopt echt wat je zegt! Gezondheid is absoluut niet vanzelfsprekend, alleen sta je daar vaak pas bij stil als je niet gezond bent, danwel ‘iets’ met je gezondheid hebt.
Wat vreselijk voor jou. Ook fijn om te lezen. Mijn mond gaat bij eten of heel voorzichtig gapen met een harde knak en soort switch naar 1 kant weer in rust…mensen die vlakbij zitten horen het. Verschrikkelijk is het en ook beangstigend. Heb verwijzing voor kaakfysio maar stel het steeds uit. Gewoon bang dat het erger wordt of zo. Na het lezen van jouw verhaal ga ik toch maar een afspraak maken al had ik liever eerst een rontgenfoto gewild.
Jij veel sterkte en dank voor je verhaal.
Het is toch wat, hoe het “simpel” trekken van een kies voor zoveel ellende kan zorgen. Gelukkig heb ik geen knakkende kaak, het lijkt mij echt een rotgevoel (en geluid). Dat bijten herken ik wel, ik ontspan mijn kaak ook nooit goed en omdat ik dat ’s nachts nog erger deed word/werd ik steevast wakker met nekpijn. Een bitje heb ik geprobeerd maar vond dat niks. De laatste tijd is het gek genoeg minder geworden, gelukkig maar!
Vreselijk hè, altijd als ik iemand hoor vertellen dat zijn of haar verstandskies moet worden getrokken, hou ik maar wijselijk mijn mond….Normaal gesproken gaat zoiets natuurlijk meestal wel gewoon goed. Ik begreep van mijn kaakfysio inderdaad ook dat dat klemmen enorm vaak voorkomt en dat heel veel mensen er dus niet bij stil staan dat ze het doen. Dan hebben ze allerlei (soms vage) klachten en ze hebben geen idee hoe ze daar nu aankomen. Ik wist natuurlijk al wel van die kaakartrose, maar van dat klemmen ben ik me nu veel meer bewust en nu let ik er natuurlijk ook veel meer op.
Poe, wat naar! Ik heb/had het ook. Ben ooit naar de eerste hulp gemoeten omdat mijn mond open bleef staan. Daarna geen geknak meer, maar ik kan mijn mond ook minder ver open doen (niet storend gelukkig). Toch was die ervaring op de eerste hulp geen aanrader. Ik heb sindsdien ook niet meer in appels gehapt of kauwgom gekauwd.
Oh dat meen je niet!! Wat erg! Wat hebben ze toen gedaan als ik vragen mag? Ik vroeg dat namelijk aan mijn kaakfysio omdat ik die angst soms ook heb. Zij zei dat het ‘maar zelden voorkomt’, maar dat als het gebeurt je inderdaad naar de eerste hulp moet. Zul je net zien dat het jou overkwam.
Het was ’s nachts en na een stop bij de huisartsenpost (dit heb ik nog nooit gezien – just great…) mocht ik door naar de eerste hulp. Ze hebben eigenlijk gewoon veel druk uitgevoerd op mijn onderkaak. Eerst even gewoon geprobeerd en dan mocht ik aangeven als het te veel pijn deed. Uiteindelijk heb ik een infuus gekregen met pijnstilling (en ik denk ook spierverslappers oid) en lukte het. Mijn mond stond ook schuin open, een beetje als een Scream-masker en van een paar uur in die houding staan wordt het natuurlijk niet soepeler. De dagen erna mocht ik dus echt alleen mijn mond een miniem stukje open doen om te eten en te drinken. Stamppot en ander gepureerd spul, haha.
O ja, en het gebeurde trouwens toen ik gaapte. Daarna heb ik dus ook een hele tijd mijn kaak met mijn handen begeleid als ik gaapte uit angst dat het weer zou gebeuren.
Heel naar! Goed dat je het deelt! Ik heb weleens een knakkende kaak gehad maar dat kwam vooral door de stress die ik toen had.
Wat goed dat je je ervaringen deelt. Ik was hier zelf nog niet mee bekend en aan de hand van de lijst specialisten die je hebt bezocht is er in de gezondheidszorg ook nog niet heel erg veel bekend over.
ps. lijkt me trouwens heel vervelend zo’n knakkende kaak, maar gelukkig valt er wel goed mee te leven.
Klopt, je kan er ook prima mee leven. Het valt natuurlijk in het niet bij de zenuwpijn die ik vroeger had, dat was echt vreselijk. Ik zorg er nu ook echt wel voor dat ik het niet overbelast door (te) zwaar te tillen, want daar ging het dus vaak fout bij mij.
Ah jeetje, wat naar zeg! Sowieso heel erg heftig wat je hebt meegemaakt met die jarenlange zenuwpijn. Wat moet dat vreselijk zijn geweest en wat geweldig dat toen als een wonder de neurochirurg toch een oplossing wist!
Superfijn ook dat je je ervaringen deelt. Ik heb zelf ook enorm aan kaakklemmen gedaan jarenlang. Knakken deed mijn kaak ook soms, maar ik had vooral heel erg last van stijve kaakspieren en soms ook wondjes in mijn wangen. Ik deed het alleen ’s nachts en ben er dankzij een bitje en kaakfysiotherapie zo goed als van afgekomen. Ik doe het wel nog een klein beetje, maar heb het idee dat ik er door het bitje automatisch al een beetje mee ben gestopt.
Ik hoor ook gelukkig veel positieve ervaringen van mensen met een bitje. Bij mij werkte het dus niet, maar ik heb het in ieder geval geprobeerd. Nu ik me bewust ben van het klemmen, is het ook zeker minder heftig, omdat ik mij zelf nu steeds corrigeer, zeker overdag natuurlijk.
Het geluid dat de kaak geeft vind ik het meest storend. Niet eens met eten of gapen maar vooral met zoenen. Het geluid is altijd aanwezig en dat beïnvloed mijn gedachten. Herkent iemand dit?